Εισαγωγή Επαναδημοσίευσης Διακήρυξης Των 8.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΎ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ
ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΕΙΔΙΚΩΝ
_____________

            Μετά από ένα έτος περίπου από το ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο Σχέδιο Ανάν, το 2005, οκτώ ειδικοί συνέταξαν και δημοσίευσαν διακήρυξη, η οποία περιλαμβάνει πλαίσιο αρχών για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με γνώμονα το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Περιέχει ακόμη και αντίστοιχες αναφορές στις βασικές παραβιάσεις του εν λόγω Σχεδίου.  Η Διακήρυξη των Οκτώ Ειδικών παρουσιάσθηκε και στις Βρυξέλλες, στο ειδικό forum που διαθέτει στις μη κυβερνητικές οργανώσεις το Ευρωκοινοβούλιο.

Όπως είναι γενικά γνωστό, το Σχέδιο Ανάν προέβλεπε «λύση» η οποία παραβίαζε όλες τις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου και κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος -όπως αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας αποτελεί μέλος με πλήρη κυριαρχία. Είναι επίσης γνωστό ότι το Σχέδιο Ανάν συντάχθηκε από το ίδιο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου, το οποίο συνέταξε και τα κείμενα των συμβάσεων δανεισμού της Ελλάδας με τις χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ.  Έτσι, το Σχέδιο Ανάν αποτελεί το πρώτο στην ιστορία των διεθνών σχέσεων της Ευρώπης βαρύ κρούσμα κατάφωρης παραβίασης θεμελιωδών αρχών της διεθνούς και της ευρωπαϊκής νομιμότητας, για να ακολουθήσει, από τον ίδιο εργολάβο-κατασκευαστή και με εντολή της Ευρωζώνης, το δεύτερο βαρύ κρούσμα σωρευτικής ανομίας: οι Συμβάσεις Δανεισμού της Ελλάδας του 2010 (το λεγόμενο «Μνημόνιο»). Διερωτόμαστε με ανησυχία: Μήπως αυτά σοβαρά κρούσματα παραβίασης θεμελιωδών αρχών και δικαιωμάτων στην καρδιά της Ευρώπης αποτελούν προανάκρουσμα επιστροφής στη δεκαετία του 1930;

Αναδημοσιεύομε τη Διακήρυξη των Οκτώ, γιατί φοβούμαστε ότι εξακολουθεί να είναι χρήσιμη. Οι λόγοι που μας κάνουν να φοβούμαστε είναι οι εξής:

  1. Σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν, χαλκεύεται ήδη μυστικά η «λύση» του Κυπριακού, όπως την επιθυμούν η Αγγλία και οι ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτό θα συγκληθούν σύντομα οι τέσσερις ενδιαφερόμενες χώρες: Κύπρος, Τουρκία, Ελλάδα και Αγγλία, για να «συμφωνήσουν» με τη «λύση». Κατά τις ίδιες πληροφορίες, αλλά και όπως φαίνεται από τα μέχρι σήμερα, η «λύση» θα είναι όμοια με εκείνη του Σχεδίου Ανάν, ίσως με ευπρεπέστερη εμφάνιση και με ασήμαντες βελτιώσεις. Η «λύση», φαίνεται, θα καταλύει –έστω και στιγμιαία- την Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος και θα επανιδρύει ένα μόρφωμα κράτους υπό κηδεμονία και προς διάλυση στο μέλλον, αφού θα έχει εκμηδενιστεί η ελληνικότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού και της κυπριακής ιστορίας.
  2. Η ισχνή δύναμη αντίστασης των σημερινών πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας και της Μεγαλονήσου είναι μια συγκυρία που ευνοεί αυτή τη «λύση».
  3. Επιδίωξη διαδικαστική των δυνάμεων που επιδιώκουν αυτή τη «λύση» είναι η παράκαμψη του κυπριακού λαού –η «λύση» χωρίς δημοψήφισμα. Αυτό το στόχο εξυπηρετεί και η διαδικασία εξασθένησης της δύναμης αντίστασής του, που άρχισε με την αποδυνάμωση της οικονομίας του. Πρόκειται για την πολιτική του τρόμου και του δέους,  που εφαρμόζεται πια πάγια για την υποταγή των λαών.
  4. Η γενική ανοχή που παρατηρείται στον κόσμου σήμερα απέναντι στην πολιτική αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας των ασθενέστερων κρατών και η σωρευτική παραβίαση των θεμελιωδών αρχών του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου και της δημοκρατίας, καθώς και η βάναυση παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, που αποτελεί πια καθημερινή πράξη στον πλανήτη, αποτελεί μια συγκυρία ευκαιρίας για τη «λύση» που επιθυμούν οι ισχυρές δυνάμεις.
  5. Όσον αφορά στην Ελλάδα, η παραίτηση στη Δανειακή Σύμβαση του 20 «άνευ όρων και αμετακλήτως» από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας και από όλες τις άλλες που απολαύει από το διεθνές δίκαιο και το Σύνταγμα δείχνει το βαθμό αντίστασης που θα έχει για το κυπριακό. Η παραίτηση αυτή, άλλωστε, μαζί με τον όρο δέσμευσης του συνόλου της εθνικής περιουσίας απέναντι στους δανειστές, αποτέλεσε –όπως επανειλημμένα υπογραμμίσαμε- την επίσημη έναρξη της πλήρους οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης της Ελλάδας και την πλατφόρμα οικονομικής αλλοτρίωσης και  «λύσης» όχι μόνο του Κυπριακού, αλλά όλων των εθνικών μας θεμάτων.

 

Σε σχέση με το Κυπριακό, αυτό που επισημαίνομε ως το πιο επικίνδυνο σημείο της «λύσης» είναι η –έστω και στιγμιαία- κατάλυση της κυρίαρχης Κυπριακής Δημοκρατίας και η μετάλλαξή της σε χειραγωγούμενη οντότητα. Αυτό θα είναι και στοιχεία διάλυσης της ΕΕ, της οποίας είναι μέλος. Το θέλει αυτό  η Ένωση; Ή δεν είναι πια επιθυμητή στους κόλπους της η ευρωπαϊκή και η διεθνής νομιμότητα;

                                                Γιώργος Κασιμάτης
Ομ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

 

Professor Auer Andreas, Switzerland, Professor of Constitutional Law, University of Geneva, Professor Bossuyt Mark, Belgium, Professor of International Law, University of Antwerp, Professor Burns Peter, Canada, Former Dean of the UBC Law Faculty, Professor of Law, University of British Columbia, Vancouver, Professor Dr. Alfred De Zayas, United States of America, Geneva School of Diplomacy, Former Secretary, UN Human Rights Committee,  Professor Helmons Silvio-Marcus, Belgium,Emeritus Professor of Universite Catholique de Louvain, Public International Law and Human Rights, Professor Dr. George Kassimatis, Greece, Emeritus Professor of University of Athens, Constitutional Law, Honorary President of the International Association of Constitutional Law, Professor Dr. Dr.h.c. Oberndoerfer Dieter, Germany, Professor Emeritus, Political Science, University of Freiburg, Professor Malcolm N Shaw QC, United Kingdom , The Sir Robert Jennings Professor of International Law, University of Leicester