Η ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ

 

[Το κείμενα αυτό, εκτός από τους 16 τελευταίους στίχους που δεν είχαν γραφεί, δόθηκε ως απάντηση σε ερώτημα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Δημοκρατία», η οποία, όμως, παρά τη σοβαρότητα του θέματος, δεν το δημοσίευσε!]

 

ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σχετικά με το ερώτημά σας για τη συνταγματικότητα της από 10.2.2016 τροπολογίας για την αδειοδότηση των νέων τηλεοπτικών σταθμών, σας στέλνω την ακόλουθη γνώμη μου:         

Το άρθρο 15 παρ. 2 ορίζει ρητά ότι το καθεστώς αδειοδότησης για τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς υπάγεται στην έννοια του ελέγχου του κράτους, τον οποίο υπάγει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ανεξάρτητης αρχής. Είναι σαφές ότι, βάσει της διάταξης αυτής του Συντάγματος και βάσει του σκοπού της εν λόγω συνταγματικής εγγύησης, τόσο ο καθορισμός του αριθμού των  δημοπρατουμένων αδειών, όσο και η όλη διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του ΕΣΡ. Δεδομένου ότι το Σύνταγμα δεσμεύει και το νομοθέτη, η διάταξη της πρώτης παραγράφου της τροπολογίας που ορίζει τον αριθμό των δημοπρατούμενων σταθμών είναι αντισυνταγματική και ανυπόστατη. Αντισυνταγματική και ανυπόστατη είναι και η διάταξη της δεύτερης παραγράφου που μεταφέρει την αρμοδιότητα δημοπράτησης από την ανεξάρτητη αρχή του ΕΣΡ στον υπουργό. Όσον αφορά την τρίτη παράγραφο της τροπολογίας, που αναθέτει σε κοινή υπουργική απόφαση την τιμή εκκίνησης της δημοπρασίας είναι επίσης αντισυνταγματική, γιατί, βάσει της αρμοδιότητας ελέγχου του ΕΣΡ και τις εγγυήσεις του Συντάγματος για το λειτούργημα της τηλεοπτικής δράσης, πρέπει να υπάρχει καθορισμός από την ανεξάρτητη αρχή του ανώτατου πλαισίου εκκίνησης, ώστε να μην αποκλεισθούν φορείς λόγω οικονομικής αδυναμίας, που θα μπορούσαν να προσφέρουν υψηλότερη ποιότητα, σύμφωνα με τα κριτήρια του Συντάγματος. Η επίκληση της Κυβέρνησης στην εισηγητική έκθεση της διοικητικής αδυναμίας να λειτουργήσει αυτή τη στιγμή το ΕΣΡ είναι συνταγματικώς απαράδεκτη, γιατί, όχι μόνο μια προσωρινή διοικητική αδυναμία της ανεξάρτητης αρχής παρέχει τη δυνατότητα να μεταφερθεί η αρμοδιότητα σε άλλο όργανο, αλλά ακόμη και αν δεν είχε συσταθεί το ΕΣΡ, θα έπρεπε, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να συσταθεί πρώτα,  για να μπορεί να προσχωρήσει η αδειοδότηση. Αν μπορούσε κανείς να επικαλεσθεί αδυναμία λειτουργίας ενός συνταγματικού οργάνου, για να μεταφέρει την αρμοδιότητά του σε άλλο όργανο, θα μπορούσε να προκληθεί αδυναμία ακόμη και της Βουλής κι να αναλάβουν τη νομοθέτηση οι υπουργοί. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να πει ένας υπουργός ότι, επειδή η Βουλή είναι σε διακοπές και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απουσιάζει στο εξωτερικό, κάνω εγώ το νόμο! Η κυβέρνηση, για να αποκτήσει «δικά της» τηλεοπτικά κανάλια καταπατεί το Σύνταγμα; Αυτά είναι πρωτοφανή μέχρι γελοιότητας και εξευτελισμού κάθε έννοιας δικαίου και δημοκρατίας στη συνταγματική ιστορία της αστικής δημοκρατίας. Είναι κατάφωρος σφετερισμός συνταγματικής αρμοδιότητας από όργανο της Διοίκησης! Και όμως! Αυτή η πρωτοφανής νομοθετική πράξη θεωρήθηκε και από «νομική» γνωμοδότηση ως σύμφωνη με το Σύνταγμα!  

Δε χρειάζεται να επισημάνομε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να αναπέμψει έναν τέτοιο νόμο.

Αυτό που πρέπει να ξέρουν οι υποψήφιες επιχειρήσεις για απόκτηση άδειας είναι ότι, με αυτή την τροπολογία, οι άδειές τους θα είναι απολύτως άκυρες και ανυπόστατες, δε θα μπορέσουν δε να σταθούν σε κανένα ελληνικό και ευρωπαϊκό δικαστήριο.

 

 

Πειραιάς, 12.2.2016

                                                                   Γιώργος Κασιμάτης

                                                                           Καθηγητής